مردمان گرسنه, مسافران رنج دیده و مجروح تاریخ, همچنان چون گله گوسفندان در
عقب و جلو رهبران در حرکت؛ رهبران یا سرگردان در کویر نادانی و بی حالی یا سرگرم
رسیدگی به جیب و حساب بانکی شان یا غرق در گنداب دگمتیزم و تعصب قومی مذهبی یا نعل
شده در خدمت اربابان زور و زر از آدرس های دور و نزدیک؛ همگی مصروف اند! کشور ما
با این همه مخلوقات سرگرم به کجا خواهد رسید؟
این جنس رهبران حاکمان همه تاریخ افغانستان بوده اند و این گونه مردمانِ پیرو,
محکومان همه ذلت ها و ستم های معامله های پوچ و درد آور رهبران شان. نسل ما نباید
در تکرار راه برود. نسل ما باید بیش تر بیندیشد و هوشیارانه قدم نهد تا این ریسمان
فرسوده و چرکین تاریخ بلاخره بگسلد و آنگاه شایدانسان افغانی امن و آزاد و دلشاد گردد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر